Το καλλιτεχνικό κόσμημα
Στην Αγγλική γλώσσα, χρησιμοποιούν τον όρο contemporary, που σημαίνει μοντέρνο, σύγχρονο. Στην Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούμε τον όρο καλλιτεχνικό κόσμημα.
Το καλλιτεχνικό κόσμημα κατασκευάζεται από καλλιτέχνες, οι οποίοι θέλουν μέσα από τα έργα τους να εκφράσουν, να απεικονίσουν τις ιδέες τους και τα συναισθήματά τους και να εξωτερικεύσουν τις ανησυχίες τους. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που συχνά αναφέρεται και ως εικαστικό κόσμημα (εικάζω = απεικονίζω) . Είναι σαφές λοιπόν, ότι κάθε τέτοιο κομμάτι είναι μια μοναδική , χειροποίητη δημιουργία του καλλιτέχνη και δεν έχει καμία σχέση με γραμμή παραγωγής και βιομηχανικές μεθόδους. Ακόμη και κατά την αναδημιουργία του ίδιου σχεδίου, το κομμάτι που θα προκύψει είναι και αυτό μοναδικό και ξεχωριστό, με δική του προσωπικότητα. Αυτό κάνει το εικαστικό κόσμημα τόσο ξεχωριστό.
Το κόσμημα ήταν γνωστό στον άνθρωπο από την αρχή της κοινωνικής του δράσης. Από την στιγμή που άρχισε να ενδιαφέρεται για την εικόνα του προς τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκε, άρχισε να φοράει κοσμήματα.
Από απλά υλικά στην αρχή όπως κόκκαλα ζώων, ξύλο και πέτρα μέχρι τους πολύτιμους λίθους, τα μέταλλα και τα κράματά τους στη συνέχεια, ο άνθρωπος δημιούργησε κοσμήματα για τον καλωπισμό του και τον προσδιορισμό της κοινωνικής του θέσης. Τα κοσμήματα ανέκαθεν αποτελούσαν προσωπικά αντικείμενα στολισμού των κατόχων τους τα οποία προσδιόριζαν την ταυτότητα τους. Ως σύμβολα κύρους, γοήτρου και πλούτου, υποδήλωναν την κοινωνική και οικονομική θέση ενώ σε πολλές περιπτώσεις ήταν άρηκτα συνδεδεμένα με τις θρησκευτικές παραδόσεις και τα τελετουργικά δρώμενα των λαών.
Φυσικά το κόσμημα εξελίχθηκε μαζί με τον άνθρωπο ακολουθώντας όλες τις φάσεις της προόδου του. Τα υλικά και οι μέθοδοι επεξεργασίας τους εξελίσονταν όλο και περισσότερο, και το κόσμημα συνεχώς γινόταν πιο λεπτομερές και σύνθετο.Η παραγωγή και η χρήση των κοσμημάτων παρατηρείται ήδη από την Παλαιολιθική εποχή, όπως δείχνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα θαλάσσιων όστρεων που φέρουν οπές για ανάρτηση. Κατά τη Νεολιθική εποχή (6800-3300 π.Χ.) αρχίζει η επεξεργασία κοσμημάτων όπως οι χάντρες, τα περίαπτα, τα ενώτια και τα βραχιόλια. Ως υλικά κατασκευής τους χρησιμοποιούνται το κόκκαλο, τα όστρεα, ο πηλός και ο λίθος. Οι ημιπολύτιμοι λίθοι ήταν σχεδόν άγνωστοι. Ενώ στην αρχή οι επιλογές ήταν περιορισμένες, με την εξέλιξη της μεταλλουργίας και της εκμετάλλευσης του υπεδάφους και των ορυκτών, το κόσμημα άρχισε να κατασκευάζεται απο μέταλλα και πολύτιμους λίθους , δίνοντας του σχήματα και μορφές ολοένα πιό πολύπλοκες και εντυπωσιακές.Έτσι, κατά τη Νεότερη και Τελική Νεολιθική (4800-3300 π.Χ.) εμφανίζονται τα πρώτα κοσμήματα από μέταλλο. Κατά τα πρώτα στάδια της εποχής του Χαλκού (3300-1100 π.Χ.) παρατηρείται ανάπτυξη της κοσμηματοποιίας με όλο και αυξανόμενη την ποικιλία των ειδών, σχημάτων, υλικών, τεχνικής και τρόπων επεξεργασίας. Ανακαλύπτοντας την μέθοδο παρασκευής κραμάτων, οι αρχαίοι μεταλλουργοί έδωσαν λύσεις σε πολλά προβλήματα της φύσης των καθαρών ορυκτών μετάλλων, δημιουργώντας νέα υλικά πιό εύκολα στην κατεργασία , με βελτιωμένες ιδιότητες .Τέτοια προιόντα είναι ο ορείχαλκος, ο μπρούντζος, ο αλπακάς κ.α. Σήμερα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει την εξόρυξη και την κατεργασία των υλικών σε επιστήμη. Υλικά απο το υπέδαφος και την φύση αλλά και σύνθετα, τεχνητά παρασκευασμένα υλικά, εξελιγμένες μέθοδοι κραματοποιίας, σύγχρονα ορυχεία κοιτασμάτων μεταλλεύματος και πολίτιμων λίθων, μηχανές εξόρυξης , μηχανήματα κοπής και κατεργασίας , υψηλών επιδόσεων, ελεγχόμενα απο ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όλα αυτά δίνουν απεριόριστες δυνατότητες για την δημιουργία ολοένα και πιο τέλειων πρώτων υλών για την κατασκευή κοσμημάτων .
Μαζί με το κόσμημα εξελίχθηκαν και οι τεχνίτες που το υπηρετούν και με την πάροδο των χρόνων, εφοδιάστηκαν με εργαλεία όλο και πιό τέλεια, δίνοντας τους την δυνατότητα να κατασκευάσουν άψογα κομμάτια. Οι δυσκολίες του αρχαίου τεχνίτη που φαινόντουσαν ανυπέρβλητες, η κούραση και ο χρόνος που χρειάζονταν για την πιο απλή κατεργασία των υλικών, σήμερα χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας είναι απλή υπόθεση. Ο σύγχρονος κοσμηματοποιός έχει στο οπλοστάσιό του εργαλεία και μεθόδους που του επιτρέπουν να "δαμάσει" και το πιό δύσκολο υλικό.
Παρά την συνεχή εξέλιξη του, ο σκοπός της ύπαρξης του κοσμήματος εξακολουθεί να είναι η ανάγκη του ανθρώπου να δείχνει και να νιώθει όμορφος και διαφορετικός στους γύρω του. Μπορεί νεότερα υλικά να διαδέχονται τα παλιά, μπορεί οι μορφές του να αλλάζουν συνέχεια ακολουθώντας τις απαιτήσεις των εποχών, το κόσμημα όμως είναι πάντα παρόν στην κουλτούρα και τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
dominoart