Upcycling υλικά από το παρελθόν σε πολυτελείς δημιουργίες

Tι σημαίνει upcycling;

Διακόσμηση με παλιές βαλίτσες

Το Upcycling, το οποίο είναι η μετατροπή ενός άχρηστου υλικού σε ένα προϊόν ίσης ή ανώτερης περιβαλλοντικής αξίας!Με τον τρόπο αυτό μειώνουμε την κατανάλωση πρώτων υλών για τη δημιουργία νέων προϊόντων κάτι το οποίο είναι σπουδαίο για το περιβάλλον!


Οι designers έχουν αναγάγει σε επιστήμη την ανακύκλωση-αναβάθμιση, μετασχηματίζοντας τα «ταπεινά» υλικά από το παρελθόν σε πολυτελείς δημιουργίες.

Οι ρίζες της νέας τάσης που θέλει το υψηλό design να αξιοποιεί τα υλικά που επρόκειτο να πεταχτούν ξεκινά πολύ πριν από το «green boom» των ημερών. Το 1991 ο Tejo Remy των Droog Design δημιούργησε από ένα τυχαίο συνονθύλευμα συρταριών το κλασικό πλέον «Chest of Drawers», που χαιρετίστηκε ως πρότυπο κονσεπτικού design από το MoMA. Την ίδια φιλοσοφία ακολούθησε και η καρέκλα «Rag» φτιαγμένη από παλιά υφάσματα. Στο χώρο της μόδας, από τις πρώτες κιόλας συλλογές του, ο Martin Margiela έδειξε ότι αντικείμενα όπως παρωχημένες αγκράφες και τσάντες μπορούν να ενσωματωθούν σε νέα κομμάτια. Σήμερα, ο οίκος ασχολείται και με το interior design και κυκλοφορεί τη σειρά αντικειμένων «Line 13 White Objects», στην οποία πρωταγωνιστούν χρησιμοποιημένα μπουκάλια, ενώ στο κατάστημά του στο Παρίσι βρίσκουν θέση και τα λάστιχα αυτοκινήτων.

Made in Holland

Αν το σύγχρονο upcycled design είχε πατρίδα, αυτή θα ήταν η Ολλανδία. Εκτός από την ομάδα Droog Design, ο Piet Hein Eek από την αρχή της καριέρας του είχε καταξιωθεί για τα έπιπλά του από παλιά υλικά. Όπως αναφέρει, προτεραιότητά του είναι η διαχρονική ποιότητα των αντικειμένων που «γερνούν» γοητευτικά. Οι Arjan van Raadshooven και Anieke Branderhorst της Vij5 βρήκαν χάρτινες ταπετσαρίες, τις έκοψαν σε κομμάτια που επικόλλησαν σε μαγνητικές ταινίες και παρουσίασαν ένα παστέλ patchwork για τους τοίχους. Στα vintage φωτιστικά «Kabellamp», αντικατέστησαν το παλιό αμπαζούρ με ένα νέο, φτιαγμένο από το ίδιο τους το καλώδιο. Από τη φαντασία της Mieke Meijer γεννήθηκε ένα νέο υλικό, το ξύλο εφημερίδας. Αποτελείται από πακέτα εφημερίδων και, όταν κόβονται, οι σελίδες δίνουν την όψη των νερών του φυσικού ξύλου. Για τη χρήση του κλήθηκαν να εμπνευστούν νέοι σχεδιαστές της χώρας, οι οποίοι εξέθεσαν το αποτέλεσμα φέτος στο Σαλόνι του Μιλάνου: Ο Breg Hanssen εξέθεσε τις ντουλάπες «Framed», που αναδεικνύουν τις γκρι αποχρώσεις του ξύλου με πολύχρωμα πλαίσια. Στη σειρά κοσμημάτων «Sample» των rENs το ξύλο δένεται με ορείχαλκο, στον οποίο διαφαίνονται χαραγμένες λέξεις κι αριθμοί, ως αναφορά στις πληροφορίες που «περιέχει» το ξύλο εφημερίδας. Το φωτιστικό «Reading» του Christian Kocx έχει ως διακόπτη μία θήκη εφημερίδων. Μόλις η εφημερίδα μετακινηθεί, το φως ανάβει για να διευκολύνει την ανάγνωση.

Το ενδιαφέρον για το περιβάλλον, η λειτουργική πλευρά και η νοσταλγική προτίμηση στους παλιούς θησαυρούς συγκινούν ολοένα και περισσότερους designers. Στη φετινή έκθεση DMY Berlin, αναδείχθηκε ένα νέο μουσειακό κομμάτι από τον Dirk Vander Kooij: η καρέκλα «Εndless» που κατασκευάστηκε από ένα γιγάντιο ρομπότ που συναρμολογεί θραύσματα ψυγείων. Όχι μόνο κέρδισε το βραβείο, αλλά και τη συμμετοχή της σε έκθεση του Bauhaus - Archiv Museum für Gestaltung. Στην ίδια έκθεση, η Jeannine Van Erk χρησιμοποίησε επιδέσμους για τα χειροποίητα φωτιστικά «Cocon Malade» και «Boule Malade».

 by dominoart κολιέ απο  μπλουζάκι

Στη διεθνή σκηνή

Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Martino Gamper, στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το Conran Shop, σχεδίασε παραλλαγές της καρέκλας «Thonet», τοποθετώντας τις πλάτες στη θέση των ποδιών. Αντίθετα, για το Σουηδό Fredrik Färg στο project «RE: Cover», οι πλάτες στις παλιές καρέκλες είναι περιττές, καθώς αντικαθίστανται από υφάσματα σε κοψίματα ρούχων. Στο design week του Μιλάνου οι Peter Bottazzi και Denise Bonapace με τη συλλογή «Da Morto A Orto» διέσωσαν έπιπλα καταδικασμένα στη λήθη, ως γλάστρες για καλλιτεχνικούς κήπους εσωτερικών χώρων. Στην Ισλανδία το upcycling μεταφέρεται στο δρόμο. Η Kria Cycles προσέθεσε στη συλλογή της ένα νέο ποδήλατο, σε συνεργασία με τον Ισραηλινό fashion designer Sruli Recht. Οι δερμάτινες χειρολαβές και η σέλα πάρθηκαν από vintage ποδήλατα. Στην Καλιφόρνια, το Escama Studio συνδέει το upcycling με το fair trade. Τα ρούχα και τα αξεσουάρ φτιάχνονται στη Βραζιλία από γυναίκες παραγωγούς που κεντούν με τον παραδοσιακό τρόπο τα αλουμινένια καπάκια αναψυκτικών.

In house

Η τάση κερδίζει έδαφος και στο interior design σε όλο τον κόσμο. Στο εναλλακτικό Slowpoke Espresso καφέ στη Μελβούρνη, η Γαλλίδα designer Sasufi κατασκεύασε έναν τοίχο με χρησιμοποιημένες σανίδες. Τα διακοσμητικά, όπως οι πινακίδες, τα μπιμπελό, οι ψηφίδες και τα αμπαζούρ, αγοράστηκαν σε παλαιοπωλεία. Η κλασική αθηναϊκή πολυτέλεια αναβιώνει στο New Hotel της Αθήνας από τους αδερφούς Campana, που υπογράφουν γλυπτά και νέα έπιπλα τα οποία προκύπτουν από κομμάτια παλιών. Στο Μπρούκλιν, ο αρχιτέκτονας Alex Meyers χρησιμοποιεί έναν καθρέφτη από ένα εργοστάσιο παιχνιδιών που έκλεισε, έναν πολυέλαιο από το ατσάλινο δοκάρι που βρέθηκε στη στέγη και στασίδια από εκκλησίες στο εστιατόριο Colonie. Στο Παρίσι ο Mathieu Lehanneur, σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Ana Moussinet, επιμελήθηκε τα γραφεία της διαφημιστικής εταιρείας JWT στεγάζοντας τις μινιμαλιστικές αίθουσες συσκέψεων σε σπηλιές από πολτό χαρτιού. Οι εργαζόμενοι στο Bloomberg στο Λονδίνο ξεκουράζονται στο καθιστικό «The Pond» που διαμόρφωσαν οι Raw Edges με ζωγραφιές του Νορβηγού designer Oscar Narud. Σαράντα ξύλινες παλέτες περικυκλώνουν μία «λιμνούλα» από 60 ζωγραφισμένες οθόνες υπολογιστών της εταιρείας. Τα θέματα των σκίτσων, όπως ψαράκια που κολυμπούν ανάμεσα σε πέτρες, λιβελούλες και παπάκια, παραπέμπουν στη δραστηριότητα της λίμνης και καυτηριάζουν τη μόλυνση του βρετανικού τοπίου. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο βραβευμένος αρχιτέκτονας Adam Kalkin εξελίσσει κιβώτια μεταφοράς εμπορευμάτων σε πολυτελείς κατοικίες.

info