Το δαχτυλίδι & η συμβολική σημασία του

Είναι το κόσμημα που φοριέται στο δάχτυλο. Είναι διαχρονικά το πιο πολυφορεμένο και πιο αγαπημένο κόσμημα από γυναίκες και άνδρες.

Το δαχτυλίδι έχει πολύ έντονη συμβολική σημασία για τους ανθρώπους. Στην Ελληνική μυθολογία , ο Προμηθέας έκλεψε την σοφία των θεών, και την φωτιά από τον Ήφαιστο, και τα χάρισε στους ανθρώπους. Ο Δίας τον τιμώρησε, και ο Προμηθέας έμεινε δεμένος σε ένα βράχο με μία σιδερένια αλυσίδα, όπου ο αετός του έτρωγε κάθε μέρα το συκώτι. Τον Προμηθέα ελευθέρωσε ο Ηρακλής. Ο Δίας κατά βάθος χάρηκε με την απελευθέρωση του Προμηθέα αλλά για να είναι συνεπής στην τιμωρία που είχε επιβάλλει σε αυτόν τον συμβούλευσε να φοράει στο δάχτυλό του ένα κρίκο από την σιδερένια αλυσίδα που τον κρατούσε δεμένο. Ο κρίκος θα είχε πάνω του ένα κομμάτι από τον βράχο που ήταν δεμένος. Έτσι θα συνεχιζόταν ο δεσμός που τον κρατούσε δεμένο πάνω στον βράχο. Οι άνθρωποι από τότε φορούν δαχτυλίδια για να τιμούν τον Προμηθέα που βασανίστηκε για να τους χαρίσει την γνώση.

Τα δαχτυλίδια εμφανίστηκαν με διάφορες σημασίες σε όλη την ιστορική διαδρομή.

Το δαχτυλίδι της διαδοχής είναι αυτό που θα δώσει ο ηγεμόνας στον διάδοχο του, για την επικύρωση της νέας εξουσίας.

Το δαχτυλίδι της κυριαρχίας. Ο ηγέτης των νικητών θα πάρει το δαχτυλίδι από τον ηγέτη των ηττημένων όπως έκανε ο Ισίλντουρ όταν νίκησε τον Σάουρον και του έκοψε το δάχτυλο για να πάρει το Κυρίαρχο Δαχτυλίδι , στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» του Τόλκιν.

Το δαχτυλίδι των αρραβώνων είναι αυτό που αν αποδεχτεί η υποψήφια νύφη, σημαίνει και αποδοχή της πρότασης γάμου. Αυτό καθιερώθηκε το 1250 μ.Χ. από το Πάπα Ιννοκέντιο τον ΙΙΙ, όταν επέβαλλε πολύ μακρά περίοδο αρραβώνων. Το δαχτυλίδι των αρραβώνων έγινε διαμαντένιο μετά την τεράστια και εξαιρετικά πετυχημένη διαφημιστική καμπάνια της εταιρίας διαμαντιών De Beers, η οποία «επέβαλλε» το μονόπετρο δαχτυλίδι αρραβώνων, ως την μόνη «έγκυρη» πρόταση γάμου, με το σλόγκαν “A diamond is forever” Να σημειώσουμε ότι η «επινόηση της παράδοσης», είναι μία τεχνική γνωστή στους διαφημιστές. Ενσταλάζουν στο μυαλό των ανθρώπων την ιδέα πως μία συνήθεια είναι «παραδοσιακή», άρα όλοι πρέπει να την σεβόμαστε. (Μια τέτοια επινοημένη παράδοση ήταν και ο Santa Clauss (ο Άγιος Βασίλης ) που επιβλήθηκε από την διαφημιστική καμπάνια της Coca-Cola.)

Οι βέρες του γάμου που συμβολίζουν την παντοτινή ένωση του ζευγαριού. Στην Ορθόδοξη παράδοση συνήθως είναι χρυσοί κρίκοι και φοριούνται στο παράμεσο του δεξιού χεριού κατά την μέρα του γάμου, σε άλλα δόγματα όμως φοριέται και στο αριστερό.

Οι δακτυλιόλιθοι είναι δαχτυλίδια που είχαν ένα σφραγιδόλιθο, πάνω στον οποίο είναι χαραγμένο ένα σύμβολο, το οικόσημο της οικογένειας, ή του βασιλικού οίκου. Οι Φαραώ της Αιγύπτου προκειμένου να χρίσουν τους ανώτατους αξιωματούχους του κράτους, παρέδιδαν σε αυτούς ένα δακτυλιόλιθο. Με αυτόν οι αξιωματούχοι σφράγιζαν αντικείμενα και έγγραφα για όσο καιρό κατείχαν το αξίωμα. Οι δακτυλιόλιθοι χρησίμευαν κατά τον μεσαίωνα για να σφραγίζουν οι φεουδάρχες και οι εμπορευόμενοι τα αντικείμενα, για την επιβεβαίωση της κυριότητας τους.

Τα εκκλησιαστικά δαχτυλίδια. Είναι παράδοση των δυτικών χριστιανικών δογμάτων, και όχι της Ορθοδοξίας. Δαχτυλίδια φορούν οι επίσκοποι, καρδινάλιοι κ.λ.π. Ο πάπας όταν εκλεγεί, θα φορέσει το «δαχτυλίδι του αλιέως», που φέρει χαραγμένη την εικόνα του αλιεύοντος Αποστόλου Πέτρου, και το όνομα του νέου πάπα. Διάφορες ενώσεις ανθρώπων όπως οι μασονικές στοές, αιρέσεις κ.λ.π. έχουν τα δικά τους δαχτυλίδιασαν αναγνωριστικά μεταξύ τους, αλλά και ενδεικτικά της θέσης του καθενός στην ιεραρχία. Στην Αμερική συνηθίζεται, ομάδες ανθρώπων να φορούν δαχτυλίδια έπ’ ευκαιρία κάποιων γεγονότων, όπως τα δαχτυλίδια της αποφοίτησης για τους μαθητές της τελευταίας τάξης, η έπ’ ευκαιρία μιας εκδρομής η ακόμα και ενός πάρτυ. Πέρα όμως και πάνω από όλα αυτά το δαχτυλίδι είναι ένα κόσμημα, συχνά είναι ένα έργο τέχνης για το δάχτυλο μιας γυναίκας ή ενός άνδρα.

Να αναφέρω κάποιες λέξεις που χρησιμοποιούνται στην αγορά σχετικές με το δαχτυλίδι. Ονομάζεται «σεβαλιέ» ένα δαχτυλίδι που φοριέται στο μικρό δάχτυλο. «Στεφάνη»ή «σφενδόνη», ονομάζουμε το εμφανές τμήμα του δαχτυλιδιού, και «γάμπα» ονομάζουμε το κάτω μέρος του δαχτυλιδιού, αυτό που δεν φαίνεται. «Πικό» ονομάζεται το υπερυψωμένο τμήμα του δαχτυλιδιού, πάνω στο οποίο στερεώνεται η πέτρα.

πηγη